Leve
plattdüütsche Frünnen,
nu geiht de
Sommer toenn, un ik much Se mit en lütten Vers
gröten:
bi't autofohrn
ik holl min hand ut't apen finster
vun't auto, in den
wedderstand
to griepen, wat nich to faten is:
de füll, de leevlichkeit,
dat
vörbigahn.
Düt Gedicht
finnt Se ok ünner de niegen Gedichten op numanto.de.
Op de Links
nerrn bruukt Se as jümmers man bloots klicken, dat Se
henkaamt.
In'n Aarnmaand geev dat düsse niegen Bidrääg op
Plattpartu.de:
Computerie:
Plattdüütsch
Künst:
De Welt un
Gott:
Natuur un
Wetenschap:
Wat in de Welt
vörgeiht:
Hartlich grööt