Trauer um Hans-Heinrich Kolbeck

Die Pflege der plattdeutschen Sprache lag ihm besonders am Herzen. Am 17. Februar starb Hans Heinrich Kolbeck im Alter von 81 Jahren.

In de 60er Jahrn hett he dat Lehrerfortbildungsinstitut in Kiel mit opbuut un do al dat Plattdüütsche ümmer mit int Oog hatt. Wat schull warrn ut Plattdüütsch? To de Tiet weer dat jüst nich „in“ plattdüütsch to schnacken. De eerste Umfraag vun Hermann Wiechmann över „Plattdeutsch an den Schulen Schleswig-Holsteins“ hett he mit op den Weg bröcht. Un so goot seeg dat för unse Spraak nich ut! Doch he harr eerstmal noog mit dat IPTS to doon.

Meist teihn Jahr later hett he sik denn ok för den Wettstriet „Schölers leest Platt“ stark maakt. Noch hüüt warrt „Schölers leest Platt“ in ganz Schleswig-Holsteen utdragen un Hans-Heinrich Kolbeck hett ´n Masse darför daan. He hett mit darför sorgt, dat de Geschichten, de de Kinner op Plattdüütsch vörlesen, vun de Kinner goot verstahn warrt un in de hüütige Tiet rinpassen doot.

Wedder teihn Jahr later, 1985, hett he den Plattdüütsch-Arbeitskring bi dat IPTS in Kiel in´t Leben ropen un hett för de Scholen tosamen mit Wilhelm Kunert, Helga Walsemann, Renate Fink un Christa Feldmann passliche Lektüre tosamenstellt: eenfache un korte moderne Geschichten, Leder, Gedichte un Spele. Dat disse Hefte „Versöök dat mal“ un „Ööv dat mal“ rund 100.000 mal verköfft worrn sünd, dat is gewaltig! Dat harrn wi nie dacht!

In de sülvige Tiet hett he mit Volker Holm, Inge Bichel un Dieter Herold tosamendragen, wat de Schölerinnen un Schöler in´t Gymnasium över Plattdüütsch weten schull´n un wat för ´n Literatur hier wohl anbröcht weer.

Un kotte Tiet naher hett he mit Inge Brix un Thea Bühler dat eerste Heft för de Kinnergaarns torechtmaakt un rutbröcht. „Dat nützt nix“, see he, „wi mött so fröh as möglich anfangen!“ 

1991 güng he in Pension – un keeneen vun uns hett ernsthaft darmit rekent, dat he sik to Ruh setten dee – ok sien Fru Inge nich. Se wurr nu noch mehr mit inspannt! Wenn de Plattdüütsch-Volkshoochschoolkurse vun Kiel na Boren kemen, kemen junge un öllere Lüüd tosamen, de all en anner Profeschoon harrn un Hans-Heinrich Kolbeck hett se all darto kregen, plattdüütsch to schnacken, vörtodrägen un to singen un allens dat mit veel Spaaß.

Natürlich gifft dat ok in sien Heimat Angeln vele Lüüd, de bi em Plattdüütsch lehrt hebbt. Un ok dat dörv nich vergeten warrn: Siet vele Jahrn kemen dörch den SHHB Kinner vun wiet her na Ekenis un lehrt in „sien“ Moostoft de Natur genauer kennen un natürlich – ok dat Plattdüütsche.

Un dat hett Hans-Heinrich Kolbeck ümmer uttekent: He schnackte nich blots daröver, dat wat för dat Plattdüütsche daan warrn mutt, ne, he hett darna hannelt, he weer överall mittenmang!

He warrt uns un all de Plattdüütschen, de unse Spraak an´t Hart liggt un de ehr vör allen Dingen an de Kinner wiedergeven wöllt, fehlen.

He kunn de Minschen vun sien Ideen begeistern. Wi hebbt geern mit em tosamenarbeit´t, wi warrt sienen plattdüütschen Weg wiedergahn.

(Arbeitskreis Plattdüütsch in de School, Christa Feldmann / Helga Walsemann - 18. Februar 2010) 

Foto: Eva Albrecht, nd. Autorentreffen in Mölln 2008