Wat ik mi to Wiehnachten wünsch

 

Nu is se dar, de Wiehnachtstiet,

un wedder mal is dat so wiet,

dat ik mi dit un dat woll wünschen kann.

Aver womit fang ik an?

To allereerst wünsch ik mi dit:

en Kopp, de nix vergitt,

en Football, de keen Finsterschieven twei schmitt,

un en Büx, de nie nich twei ritt.

Denn wünsch ik mi, dat weer würklich nett:

en Oma, de ümmer Tiet för mi hett,

en Naver, de uns bi’t Spelen nich stöört,

un en Wecker, de een bi’t Klingeln nich höört.

Un denn wünsch ik mi noch, wat ik ümmer vermiss:

en School, de ümmer afslaten is,

en Mudder, de mi keen Fragen stellt,

un en Fründ, de, wenn ’t nödig is, to mi höllt.

Doch bün ik bang,

dat ik dat all’ns woll nich kriegen kann!

Man ik bün ok seker:

Dat regelt de Wiehnachtsmann!

Hans Heinrich Kolbeck (1929-2010)