De hillig Tiet

Nu is se dor

de Hillig Tiet, de ielig Tiet.

Dat Schenken fallt swoor!

Büst an’t Spiekeleern, an’t Sinneern

’n Computer? ’n bunten Ball?

Dat hebbt se al!

Villicht in’n Schummern

’n Märkenstünn?

Kiek deep in di rin –

du warrst dor wat finn’.

To’n Vertellen, to’n Smuustern,

to’n Erinnern, to’n Luustern.

So weer dat – so is dat –

so blifft dat all Tiet –

Wiehnachten is nich mehr wiet ...